این منطقه گازی حوزه مشترکی است میان ایران و قطر. قطر از سال ۱۹۹۲ (۱۳۷۱) احداث زیربناهای لازم برای بهره‌برداری از این حوزه و صادرات گاز را آغاز کرده است.
میدان گازی پارس جنوبی یکی از بزرگترین منابع گازی جهان است که روی خط مرزی مشترک ایران و قطر در خلیج فارس قرار دارد و یکی از اصلی‌ترین منابع انرژی کشور به شمار می‌رود.
مساحت این میدان 9700 کیلومتر مربع است که سهم متعلق به ایران 3700 کیلومتر مربع وسعت دارد.
ذخیره گاز این بخش از میدان 14 تریلیون متر مکعب گاز به همراه 18 میلیارد بشکه میعانات گازی است که حدود 8 درصد از کل گاز دنیا و نزدیک به نیمی از ذخایر گاز کشور را شامل می‌شود.
توسعه میدان گازی پارس جنوبی به منظور تأمین تقاضای روبه رشد گاز طبیعی، تزریق به میادین نفتی، صادرات گاز و میعانات گازی به عنوان خوراک پتروشیمی صورت می‌پذیرد.
بدین‌ترتیب بنادر عسلویه و تمبک در 270 و 220 کیلومتری جنوب شرقی بوشهر به عنوان منطقه ساحلی برای ایجاد تأسیسات خشکی و توسعه مرحله‌ای این میدان انتخاب شده‌اند.
باتوجه به اینکه این منطقه در مرز استان هرمزگان و بوشهر و در مرکز سواحل خلیج فارس، نزدیکترین نقطه به میدان گازی پارس جنوبی قراردارد، دارای وضعیت سوق‌الجیشی خاصی است که می‌تواند مبنای جذب و نگهداشت سرمایه در منطقه باشد.
منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس در سال 1377 به منظور ایجاد تأسیسات پالایشگاهی و انجام فعالیت‌های گوناگون پایین‌دستی و بالادستی صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و همچنین انجام عملیات پشتیبانی و خدماتی به موجب مصوبه هیئت وزیران تأسیس شد.
این منطقه از غرب به روستای شیرینو، از جنوب به خلیج‌فارس، از شمال به دامنه سلسله جبال زاگرس و از شرق به روستای چاه مبارک محدود می‌شود.
فازهای در حال توسعه میدان گازی پارس جنوبی عموماً مشتمل بر تأسیسات دریایی، خطوط انتقال تولیدات به خشکی، تأسیسات ساحلی، خطوط لوله انتقال گاز به شبکه‌های سراسری و همچنین تأسیسات صادراتی جهت صادرات میعانات گازی، LPG و گوگرد می‌باشد.
میدان گازی پارس شمالی
میدان گازی پارس شمالی در 120کیلومتری جنوب شرقی بوشهر در آب‌های نیلگون خلیج فارس به عمق 0 تا 33 متر به فاصله 10 – 15 کیلومتری از ساحل واقع شده است.
این میدان که در عمق 4000 متری زیر سطح دریا واقع شده است دارای مساحتی معادل 21 در 19 کیلومتر مربع می‌باشد و به شکل گنبدی با شیب ملایم کمتر از 20 درجه است.
این میدان دارای گاز ترش 95/4 co2 % و 64/0% 25H با مایعات گازی همراه به مقدار 4 بشکه در میلیون فوت مکعب گاز از سنگ مخزن کربناته موسوم به خوف باستون گاز به ضخامت 1700 متر است.
ذخیره میدان 59 تریلیون فوت مکعب است که 72 درصد آن در مخزن بالائی به نام کنگان و دالان فوقانی و 28 درصد بقیه ذخیره مخزن زیرین به نام دالان تحتانی است.
این میدان در سال 1965 کشف شده است و تاکنون 17 حلقه چاه در آن حفاری و 26 سکوی دریایی (سکوی چاه و منی فولد و بهره برداری) در این میدان نصب شده است.
شرکت نفت و گاز پارس به عنوان یکی از شرکت‌های فرعی شرکت ملی نفت ایران در دی ماه 1377 تأسیس شد. این شرکت مسئولیت توسعه کلیه فازهای میدان گازی پارس جنوبی و توسعه میدان گازی پارس شمالی، گلشن و فردوسی را به عهده دارد
